در این مقاله، ابتدا به معرفی دو برآوردگر جدید آنتروپی می­ پردازیم. برآوردگرهای جدید برمبنای تصحیح برآوردگر کوریا (۱۹۹۵) در نقاط ابتدایی و انتهایی و اعمال وزن­ های متفاوت نسبت به آن برآوردگر معرفی می­ شوند. سپس به مقایسه برآوردگرهای جدید آنتروپی با برآوردگرهای آنتروپی معرفی شده توسط واسیچک (۱۹۷۶) و ابراهیمی و همکاران (۱۹۹۴) و کوریا (۱۹۹۵) می­ پردازیم. آنگاه آزمون نیکویی برازش فرضیه ­ های نرمال بودن و نمایی بودن را برمبنای برآوردگرهای جدید آنتروپی معرفی کرده و توان آن را با آزمون های مبتنی بر برآوردگرهای وسیچک (۱۹۷۶) و کوریا (۱۹۹۵) و آزمون شاپیرو-ویلک (۱۹۶۵) برآی آزمون های نرمال بودن مقایسه می­ کنیم. نتایج مطالعات شبیه ­ سازی نشان می­ دهد که برآوردگرهای پیشنهادی عملکرد نسبتا خوبی نسبت به سایر برآوردگرها در برآورد آنتروپی و آزمون نیکویی برازش دارند.