امروزه به واسطه وجود فناوری‎‌های نوین، داده‌‎هایی با بعد بالا به‌‎سادگی تولید می‎‌شوند. در این‌گونه داده‎‌ها نیاز به ارزیابی همزمان بیش از یک فرضیه وجود دارد. به‌‏همین منظور از آزمون‌‎های چندگانه که در آن گردایه‎‌ای از فرضیه‌های آماری به طور همزمان مورد آزمون قرار می‎‌گیرند استفاده کرده و نرخ خطای خانواده را که مهمترین موضوع در این‌‎گونه آزمون‎‌ها است کنترل می‎‌شود. در این مقاله دو شیوه سیداک و گام به‎‌پس برای کنترل نرخ خطای آزمون در شناسایی پروفایل‌های دورافتاده، به کار گرفته و با هم مقایسه خواهد شد. بر این اساس عملکرد دو شیوه ذکر شده با روش بوت‎‌استرپی پارامتری مقایسه و برای یک مجموعه از داده‎‌های واقعی پیاده‌سازی می‌شود.